#9 Hocus…Focus!

 

Welkom bij artikel #9 van de serie ’10 lessen geleerd van een echte Horseman.’ In het vorige artikel heb je kunnen lezen over het belang van de connectie tussen jou en je paard en hoe dit alles veel kan oplossen. In dit artikel gaan we het hebben over jouw eigen stukje om de connectie te houden…. Focus!

Tijdens de NH Experience 2015 met Berni Zambail was het heel duidelijk dat deze man zich, wanneer hij eenmaal in gesprek is met een paard, niet laat afleiden. Niet door gedachten over wat er straks gaat gebeuren, wat hij gisteren heeft gedaan, hoe het paard de dag van tevoren reageerde, de paarden en mensen om hem heen of obstakels. Dat wil niet zeggen dat hij zich niet bewust was van de dingen die om hen heen gebeurden  — die moet je natuurlijk altijd in de gaten houden, voor jullie beider veiligheid. Maar, als je jezelf erop traint, is het mogelijk je bewust te zijn van de dingen om je heen, en toch je te blijven richten op iets heel specifieks.

Probeer dit eens: ga op een stoel zitten en focus op 1 punt aan de andere kant van de kamer; een fotolijstje of een boek of iets dergelijks. Richt al je energie op dat ene punt; beweegt het? Welke kleur heeft het?
En nu….. wordt ineens alles er omheen zwart?! Natuurlijk niet! Alles verdwijnt een beetje op de achtergrond, word wat vaag, maar je bent je er nog steeds van bewust. Het verdwijnt niet ineens uit je gezichtsveld.

Ik zal een voorbeeld uit een van mijn eigen privélessen tijdens de cursus delen. Een voorbeeld dat duidelijk aangeeft hoe belangrijk zowel de connectie als je focus is, zelfs (of juist) op hoger niveau, of met uitdagender paarden. 🙂

Ik had tijdens deze specifieke les de opdracht het desbetreffende paard (wie het verhaal van Varox een beetje kent, begrijpt mijn enthousiasme over de uitdaging) van de weide naar de roundpen te nemen; iets wat een ‘piece of cake’ lijkt, en dat ook hoort te zijn normaliter. Gelukkig heb ik me altijd aangetrokken gevoeld tot de paarden die een uitdaging voor me vormen, en dit specifieke paard had een verleden en wist o.a. hoe hij gemakkelijk van zijn ruiter (of begeleider aan de hand) kon afkomen. De dagen ervoor hadden we in hele korte, heel intensieve sessies gewerkt aan ontspanning, respect, en zijn aandacht (connectie) bij mij krijgen.

We hadden heel kort opgewarmd in de weide, en vertrokken toen, onder begeleiding van Berni, aan de hand naar de paddock. Ik had de opdracht me heel duidelijk te richten op waar ik heen wilde, en me niet te laten afleiden. Paarden (en dit paard tot in het extreme) zijn ontzettend gevoelig voor waar onze focus ligt.
We vertrokken vol goede moed, ondanks zijn gesnurk, mijn blik gericht op de bocht waar we heengingen…..en…. toen lag er ineens een emmertje in de berm waar we langsliepen. Ik denk dat mijn aandacht nog geen 2 seconden naar het emmertje ging……en weg was hij! Hij had zich losgetrokken en stond met wat galoppassen aan de andere kant van het pad…..en dan voel je je stom!

Lang verhaal kort: na een korte evaluatie hebben we Varox opgehaald en ben ik gegaan voor take 2. Dit keer liep hij al dansend maar aan een los lijntje, zonder problemen met me mee langs de enge sloot, de emmertjes en stapmolen en kwamen we veilig aan in de roundpen.

Toeval? Hocus pocus? Nee…….hocus FOCUS! Zodra dit paard ook maar enigszins door heeft dat jouw prioriteit ergens anders ligt dan bij hem of bij wat je van hem vraagt, trekt hij zijn eigen plan…. en terecht!

Wat is nu de moraal van het verhaal? Wanneer je bezig bent met je paard, verdient hij je aandacht. Daarbij zijn ze ontzettend gevoelig voor de kleinste lichaamssignaaltjes en als je dus ECHT licht met ze wilt leren communiceren zodat het er als magie uitziet, is het van het grootste belang dat je je mentaal, emotioneel en fysiek focust op het plan dat je hebt. Doe je dat niet, dan ben JIJ het die de connectie met jouw paard hebt verbroken, en dan is het niet zo vreemd als hij besluit om van die losse connectie weg te lopen.

Probeer de komende twee weken eens je echt bewust te zijn van wat je vraagt en van wat jij jouw paard biedt, wanneer je een hulp aan hem geeft. Zeggen je ogen, je handen, en je hart wel een en hetzelfde?