#6 De eerste zadelsessie
Welkom bij deel 6 van de serie ‘10 eerste keren van het zadelmak maken’. In het vorige artikel hebben we het gehad over de eerste voltes en de do’s en don’t’s omtrent longeren wanneer je ermee begint. In dit artikel zullen we het hebben over het werkelijke zadelen van je groene paard.
Wanneer ze gewend zijn kun je ze natuurlijk rustig vast zetten
Inmiddels hebben we al heel wat vooruitgang gemaakt met ons jonge paard en zijn we aangekomen bij de eerste zadelsessie. Ik zeg expres zadelsessie in plaats van opzadelen om je niet de verkeerde indruk te geven: dit is niet de dag waarop je je paard een zadel opgooit en aansingeld en dan is hij zadelmak.
Wanneer ik hiermee begin ben ik me bewust van de volgende stappen die allemaal 1 voor 1 genomen moeten worden:
- Accepteren van het dekje/pad
- Accepteren van het zadel (of liever nog; eerst een bbpad)
- Accepteren van de singel
- Accepteren van klapperende beugelriemen en beugels
- Accepteren van het zadel in beweging
Deze stappen zijn allemaal even belangrijk en horen in bovenstaande volgorde te worden genomen. Hoe lang ik hier echter over doe is per paard echter verschillend en kan variëren tussen bijvoorbeeld stap 1+2 in een enkele dag, en stap 3+4+5 op de tweede dag…..of een week of langer over het proces doen als het paard bijvoorbeeld al vervelende ervaringen heeft. Belangrijk is dat je je paard de tijd gunt die hij nodig heeft.
Hoe werkt dat dan nu? Hoe ga ik dan te werk met mijn jonge paard?
Allereerst zul je het principe van ‘benaderen & terugtrekken’ tot in de puntjes moeten begrijpen en daarbij zul je moeten begrijpen hoe je het vertrouwen van je paard wint. Meer hierover kun je vinden in: Relax & Chill met mij. Dit is wat je zult moeten gaan toepassen en als je er nog niet veel ervaring mee hebt ga je de juiste timing mislopen.
In een notendop komt het hierop neer: je gaat het vertrouwen van je paard winnen door hem te bewijzen dat je hem niet over zijn grenzen zult duwen. Je gaat hem benaderen met iets wat hij spannend vindt tot het punt dat hij het nog kan uitstaan, en dan haal je het weg voordat het te spannend voor hem wordt. Dit herhaal je net zo lang totdat hij begint te zien dat er geen gevaar dreigt; zo zal zijn grens verlegd worden en kun je steeds een beetje verder.
Daarbij beloon je het gewenste gedrag op het moment dat je je terugtrekt.
Een voorbeeld met het dekje:
Mijn leadrope hangt over mijn rechter onderarm, ik sta met mijn rug naar mijn paard gedraaid en houd het dekje in mijn linker arm. Ik bied eerst het dekje aan mijn paard aan, mocht ze eraan willen snuffelen. Als ze klaar is zwaai ik rustig het dekje over haar rug (nog niet open geklapt; dubbelgevouwen dus; dat is minder eng!). Ik zie dat ze haar spieren wat aanspant terwijl ik dit doe maar ze blijft nog net staan. Zodra het op haar rug ligt, trek ik het er weer vanaf. Ik geef haar een tel de tijd, en doe het dan weer. Na een poos of 4 a 5 trekt ze niet meer haar staart tussen haar billen terwijl ik met het dekje zwaai. Ik stop, bied haar het dekje nogmaals aan om te snuffelen als ze wil, en neem dan afstand zodat ze het kan laten bezinken.
De volgende keer dat ik het doe en het begint meteen goed (of dat nu in dezelfde sessie is of pas de volgende dag of volgende week) kan ik het dekje op haar rug gooien en vervolgens wat heen en weer schuiven. Daarna kan ik het doen met een opengevouwen dekje etc. Ik doe dit rustig en houdt rekening met haar angst: als ze erg bang is, laat ik het dekje wellicht niet eens op haar rug landen maar zwaai het langs haar heen en weer. Je bent hier niet je paard aan het ‘breken’ zoals ze dat zo mooi in het engels zeggen; je helpt haar haar angst te overwinnen.
*Ik weet dat er veel mensen zijn die de eerste keer dat ze hun paard zadelen, meteen de singel goed vastmaken omdat ze bang zijn dat het paard anders het zadel eraf bokt. Als je echter bovenstaande stappen op de juiste manier doorloopt en de gemoedstoestand van je paard goed in de gaten houdt, komt er helemaal geen boksessie 🙂
Lusitano hengst Heca klaar om te worden gezadeld
*Iets anders dat ik graag zou willen benadrukken is de veelgemaakte fout van het vastzetten van je paard bij de eerste zadelsessies. Je paard is een vluchtdier en heeft het nodig dat hij op z’n minst het gevoel heeft dat hij zou kunnen vluchten indien nodig. Zet je je paard vast, beperk je zijn ruimte enorm voor zijn gevoel. Ga je vervolgens met enge dingen zwaaien maak je de kans groot dat hij:
- eerder in paniek raakt
- OF dat hij leert dat hij zijn angst niet kan laten zien, en je straks denkt dat je een ‘zadelmak’ paard hebt, maar hij stiekem nog steeds doodsbang is en eerder zal ontploffen.
De vuistregel is daarom: kun je je paard niet aan een loshangend touw rustig stil laten staan….zijn jullie niet aan zadelen of dekjes toe. Ik heb al zoveel leed gezien bij paarden en hun ruiters vanwege deze fout bij het zadelmak maken, en het is niet nodig. Geef je paard de ruimte en de tijd, dan laat hij zich graag door je onderwijzen.
